Ohirat ostonalari

Одам таваллуд топиб, оқар сув аталмиш умрда қандай тўсиқларга дуч келади, ҳаёт қирғоқларига эсон-омон етиб оладими-йўқми, буни ҳеч ким айта олмайди. «Қирқ йил қирғин бўлса ҳам ажали етган ўлади», деган нақл бежиз айтилмаган. Онгли мавжудот саналмиш инсон тақдири азал ёзмишига сабр-бардош билан чидаш берса, тиришқоқлик билан олга интилишдан чарчамасагина орзу-умидларига эриша олади. Ушбу асар қаҳрамонлари бошидан кечирган воқеа-ҳодисалар юқоридаги фикрлар исботи сифатида ҳаёт фалсафасини озми-кўпми англаб етишга ундайди. Яшашдан мақсад аслида нима эканлиги ҳақида ўйга толдиради. Шу билан бирга улар «Охират остоналарига қадам қўйгунча» қандай ҳаёт кечириш лозимлигини тушуниб етган инсонлар сифатида хам китобхонларни бефарқ қолдирмайди деб умид киламиз.